خبرگزاری راسک: گروه خلقی‌ها که زمانی مسلمانان را گروه ارتجاعی و اسلام را یک پدیده عقب مانده می‌دانستند و علیۀ آن مبارزه می‌کردند، پس از شکست و فروپاشی حکومت شان، خود را ابتدا در کنار حزب اسلامی گلبدین حکمتیار و سپس زیر سایۀ امارت اسلامی-قومی طالبان جابه‌جا کردند.
حمایت و پشتیبانی خلقی‌های به ویژه پیروان حفیظ الله امین که در قوم‌گرایی دست فاشیسم جهانی را از پشت بسته اند، تمام جنایت‌های طالبان را نادیده گرفته و از غرب بر می‌گردند تا از چهره سیاه طالبان را به جهانیان سفید نمایند. این در حالی است که قوانین و دساتیر طالبان از نظر اکثریت مطلق مسلمانان افغانستان قابل پذیرش نیست؛ اما برای خلقی‌ها که با کلیت دین مساله دارند، این قوانین مشکل‌زا نیست.
از روزی که طالبان بر کشور مسلط شدند تا امروز اکثریت چهره‌هایی که به کشور بر گشتند و به طالبان بعیت کردند، متعلق به همین مردم بودند. اکثریت ژنرال‌های حکومت جمهوری که قبل از آن کمونیست بودند، در وزیر اکبرخان دفتر دارند و برای نهادهای امنیتی طالبان «مشوره» می‌دهند.
بسیاری از تحلیل‌گران باورمند که هم‌آغوشی خلقی‌ها با طالبان به دور اول حکومت‌داری آنها بر می‌گردد، در دورۀ حکومت داری اول طالبان بسیاری از نظامیان حزب دموکراتیک خلق به نام «ملا و مولوی» خود را در بدنۀ نظام طالبان جابه‌جا کرده بودند. امروز هم نه تنها در صفوف طالبان پیروان حفیظ الله امین وجود دارد، بلکه در سطح بلند پایه ترین مقامات طالبان نیز «خلقی‌ها» وجود دارد. ملابرادر که خود را مسلمان‌تر از صحابه‌های پیامبر می‌داند، روزگاری عضوء ریاست هشتم خاد دوران حکومت کمونیستی بود.
عباس استانکزی یکی از خلقی‌های دیگری است که هم اکنون در بلندترین پوست سیاسی در وزارت خارجه(معاون سیاسی وزارت خارجه) کار می‌کند.
جالب این است که وقتی جامعه جهانی و مردم افغانستان نسبت به بدتر شدن وضعیت سیاسی و امنیتی افغانستان هشدار می‌دهند، بیش‌تر از کس و جریان دیگری سر و کلۀ خلقی‌ها به عنوان تحلیل‌گر و مدافع طالبان پیدا می‌شود. سوال این است که چرا این گروه ایقدر نگران فروپاشی طالبان اند؟ طبیعی است که خلقی‌ها به دین و ایمان مردم افغانستان باور ندارند، چه رسد به قرائت خشک و تروریستی طالبان از اسلام.
اما این‌ها نگران فروپاشی فاشیسم افغانی/ پشتونی اند. آنچه که دل این‌ها را نسبت به ادامه حکومت طالبان گرم نگهداشته است، قوم‌گرایی طالبان است نه دینداری آنها.
بسیاری از این کمونیست‌های دوآتشه دیروز وقتی نظام دیکتاتوری شان فروپاشید به غرب پناه بردند و زیر سایۀ امپریالیزم غربی نان مفت خوردند و امروز که یک گروه قرون وسطایی بر کشور مسلط شده است، دوباره به افغانستان زیر حاکمیت طالبان میایند تا به جهانیان ثابت نمایند که طالبان «امنیت» آورده اند.
یکی از این چهره‌های که جهت سفید نمایی چهره سیاه و قرون وسطایی طالبان و امارت اسلامی آنها به کشور آمده است، «سپین تنی» کارمند بخش پشتو بی بی سی است. این آدم در زمان حزب دموکراتیک خلق در بخش پشتو رادیو مسکو گوینده بود. این آدم در یکی از ویدیوی‌هایی که در پنجشیر گرفته است و در کنارش چند طالب و هم‌فکر طالب قرار دارد، از یکی از آنها می‌پرسد که شما از کجا به پنجشیر آمدید؟ او میگوید که من پاکستانی هستم، این خبرنگار میگوید که مشکل نیست، «افغان» هستی، او میگوید که نه من افغان نیستم، پاکستانی هستم. چهره این این قوم‌گرا از شرم آب می‌شود، نه به این دلیل که این پاکستان در پنجشیر چه می‌کند، بلکه به این دلیل که این آدم میگوید که من افغان(پشتون) نیستم.
این بدمست‌های قبیله‌گرا زمانی جهت وقت‌گذرانی و تحقیر تاجیکان به پنچشیر می‌روند که در این استان، مردم پنجشیر حق گشت و گذار را ندارند.
