خبرگزاری راسک: طالبان روز گذشته قانونی را توشیح کردند که این قانون، افغانستان را رسماً به گورستان مردمان آن تبدیل خواهد کرد. در این قانون دستورهای اضافه شده است، که در جهان اسلام بیپیشینه بوده است.
به اساس مادههای این قانون، زنان رسماً باید در خانه بمانند و حق هیچ کار و فعالیت را ندارند. این قانون که با یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده در جریده رسمی شماره یک هزار و ۴۵۲ به نشر رسیده، وظایف و صلاحیتهای محتسبان تهیه و تدوین شده است که مرجع تطبیقکننده آن وزارت امر به معروف، نهی از منکر و سمع شکایات گروه طالبان میباشد.
در این قانون افزون بر سختگیریهای مذهبی بر شهروندان کشور، به ویژه زنان، همچنان حقخواهی، اعتراض بر تعصبات قومی و قبیلهیی طالبان نیز جرم پنداشته شده است.
طبق این قانون، اگر کسی دستورات محتسبان امر به معروف طالبان را نادیده بگیرد، از یک ساعت تا سه روز در زندانهای عمومی عمومی و در نهایت جزای که از سوی محتسبان گروه طالبان مناسب دانسته شود، مجازات خواهند شد. در این قانون از تراشیدن ریش، چگونگی لباس پوشیدن، اصلاح موی سر، صدای زنان، گشت و گذار زنان، نشر و پخش عکس زندهجانها تا انتقاد از رفتارهای قومی طالبان نیز جرم پنداشته شده و مجازات برای آنها پیشبینی شده است.
از روزی که ایالات متحده امریکا و لابیگران داخلی و منطقهیی طالبان مذاکره را با گروه طالبان در دوحه آغاز کردند، آگاهان و شهروندان افغانستان در همان ابتدا نگران بودند که طالبان افغانستان را به قرون وسطا مبدل میکنند، اما حامیان و متولیان داخلی، منطقهیی و بین المللی آنها بارها در رسانهها یادآوری میکردند که طالبان امروز، طالبان دیروز نیستند، آنها تغییر کرده اند، اما طی سه سال از حاکمیت غیر مشروع این گروه، صدها فرمان ظالمانه عمدتاً علیه زنان توسط رهبر این گروه صادر شده است؛ اما قانون جدید این گروه بسیار خطرناک، ظالمانه، زن ستیزانه و تعصب آمیز است که میتواند افغانستان را به صورت رسمی تبدیل به یک قبرستان زندهگان آن نماید. توشیح و صدور این قانون نشان میدهد که طالبان، قوانین قرون وسطایی و قومی دور اول شان را روی دست گرفته اند.
طبیعی است، وقتی کشورهای منطقه و جهان لابیگران این رژیم اند و امریکا هفتهوار میلیونها دالر را در اختیار این گروه قرار میدهد تا این گروه در نیابت امریکا در افغانستان، اهداف استخباراتی این کشور را پیاده نمایند، پس چرا این گروه از صدور فرمانهای خطرناک و ضد انسانی شان بهراسند؟ تا اینجا کار، این پروژه به درستی عمل کرده است و افغانستان را به قرون وسطا برده است، فقط ماموریت دومی این پروژه، وقتی عملی میشود که طالبان توانایی مالی و انسانی شان بالا برود، پروژه دومی به اجرا در میاید و این پروژه چیزی نیست، جز تبدیل کردن افغانستان به خانه امن سایر گروههای تروریستی جهانی از یک سو و نا امن ساختن کشورهای منطقه از سوی دیگر.
اما تا اینجای کار، یک چیز مبرهن است و آن اینکه جامعه جهانی، مردم افغانستان را بدست یک گروه تروریستی تسلیم دادند تا اینها، قوانین ضد انسانی شان را بالای مردم تطبیق و اسم آن را «تطبیق شریعت» بگذارند.