خبرگزاری راسک: سیما باهوس، رییس اجرایی ادارهی امور زنان ملل متحد گفته استکه محدودیتهای طالبان علیه زنان میتواند الگویی برای گروههای فراملی باشد و این محدودیتها سبب شده که۹۰ درصد از زنان و دختران افغانستان دچار وضعیت روانی شوند و اکنون وضعیت آنها بد است.
رییس اجرایی ادارهی امور زنان سازمان ملل امروز، چهارشنبه ۲۸ سنبله، در نشست شورای امنیت این سازمان افزوده استکه قانون جدید طالبان زنان و دختران را ملزم میکند که تمام بدن و صورت خود را در هرجایی خارج از خانه بپوشانند. همچنین صحبت کردن در جمع دیگران، استفاده از وسایل نقلیهی عمومی به تنهایی، و حتا نگاه کردن به مردانیکه با آنها نسبت خونی یا ازدواج ندارند، برای آنها ممنوع است. این ممنوعیتها سبب ناآرامشی آنها و مصاب شدن شان به مشکلات روانی شده است.
باهوس تاکید کرده: «آنچه وضعیت را بدتر میکند، این استکه بسیاری از مفاد این قانون بهصورت مبهم نوشته شدهاند، و این باعث میشود که در عمل بهطور خودسرانه تفسیر و اجرا شوند، بهطوریکه محتسبان اختیارات گستردهای در اجرای آن دارند، برای همین زنان را زیاد ترسانده است.»
او با اشاره بر سایر محرومیتهای زنان از جمله عدم کار، تحصیل و گشتوگذار زنان بدون محرم گفته استکه با قانون جدید طالبان زنان نه تنها نگران این محرومیتها اند بلکه آنان از پیاده شدن قانون سلیقهای(طالبان)نگران اند.
باهوس گفته استکه قانون جدید طالبان نهتنها زنان را از مردان جدا میکند، بلکه آنها را از دیگر زنان نیز منزوی میکند.
این سازمان گفته استکه تنها ۲۲ درصد از زنان افغانستان گزارش میدهند که بهصورت روزانه یا هفتگی با زنانی خارج از خانواده نزدیک خود ملاقات میکنند، در حالی که ۱۸ درصد هرگز چنین کاری نمیکنند.
بخش زنان ملل متحد افزوده استکه۹۰ درصد از زنان و دختران افغانستان از دست طالبان دچار وضعیت روانی بوده و وضعیت آنها بد یا بسیار بد بوده است.
اکثر زنان اعلام کردهاند که وضعیت سلامت روانی آنها ماه به ماه بدتر میشود. همچنین هشت درصد از زنان میگویند که حداقل یک زن یا دختر را میشناسند که تلاش به خودکشی کرده است.
در نظرسنجیهای این سازمان آمده است، ۶۴ درصد از زنان احساس میکنند که بهتنهایی از خانه خارج شدن برای آنها کاملاً ناامن است، درصدی که در ماههای اخیر افزایش یافته و احتمالاً با تصویب این قانون جدید افزایش بیشتری خواهد یافت.
این سازمان گفته است: «وقتی دلیل احساس ناامنی آنها را پرسیدیم، ۷۰ درصد آن را به آزار و اذیت توسط مقامات طالبان نسبت دادند. همه اینها در کنار قتلهای ناموسی، مجازاتهای بدنی، خشونت خانگی، و افزایش مرگ و میر مادران قرار دارد.»
او هشدار داده استکه محدودیتهای طالبان به تخریب چشماندازهای اقتصادی افغانستان نیز کمک میکند.