خبرگزاری راسک: شماری از فعالان حقوق بشر می‌گویند که شهروندان کشور زیر اداره‌ی طالبان در کنار نبود امنیت کامل جانی، امنیت روانی نیز ندارند و هم‌چنین طالبان به حقوق شان حرمت نمی‌گذارند.
شماری از فعالان حقوق‌بشر می‌گویند که طالبان در بیش از سه سال گذشته پایه‌های بنیادین صلح را که امنیت جانی و حرمت گذاشتن به حقوق شهروندان است؛ تأمین نکرده‌اند و محدودیت‌های سخت‌گیرانه را در برابر زنان و دختران وضع کرده‌اند.
در همین‌حال، نرگس سادات، فعال حقوق‌بشر می‌گوید: «وقتی که همه از صلح تعریف می‌کنند، صلح به معنای امنیت، صلح به معنای رفاه و آسایش، اما مملکت ما نه تنها امنیت،رفاه و آسایش ندارد، بلکه تمام حقوق انسانی خود را، به‌ویژه زنان و دختران از دست داده اند.»
سفارت ایالات متحده برای افغانستان نیز گفته است: «روز بین المللی صلح را با دید برابری و آرامش برای افغانستان تجلیل می‌کنیم. امید است‌که تلاش‌های جمعی ما صلح پایدار را به افغانستان به ارمغان آورد.»
یک تن از اعضای جنبش آینده‌ی نوین زنان افغانستان افزوده است: «به رسمیت شناختن طالبان به معنای تایید افراطیت، تروریزم، کشتار و تبعیض قوانین جنسیتی، جنسی و زبانی است. جامعه جهانی و سازمان ملل نباید با این گروه همراه شوند و باید از ایجاد هر گونه مشروعیت بخشیدن به طالبان خودداری کنند.»
زنانی‌که در مبارزات عدالت‌خواهانه شان در برابر طالبان قرار دارند، نیز جهان را به عدم توجه به‌خواست‌های شان متهم می‌سازند و می گویند که افغانستان کنونی به ویژه برای زنان، امن و یک کشور صلح آمیز نیست.
از رهگذر نظامی نیز تازه ترین گزارش سه ماهه ملل متحد از اوضاع افغانستان نشان داد که در درازای سه ماه، افغانستان گواه ۲۱۲۷ رویداد ضد امنیت بوده است.
شماری می‌گویند که مردم می‌پرسند حالا که هیچ دریچه‌ای نیز برای گفت‌وگو با مخالفان طالبان وجود ندارد، چگونه می‌شود که افغانستان به صلح و امنیت همیشگی دست پیدا کند؟ پاسخ آن را ندارند.
رحمت‌الله بیژنپور، استاد دانش‌گاه می‌گوید: «با تشکیل یک دولت وسیع، با قاعده‌های فراهم و با مشارکت همه مردم به‌حیث واقعیت اجتماعی افغانستان به صلح، نزدیک شوند، صلح بیش از هر جای، در افغانستان نیازش محسوس است، اما راهش دشوار و واقعیتش تلخ.»
فعالان حقوق بشر افغانستان زیر اداره‌ی طالبان را برای زنان و شهروندان سخت نگران کننده خواندند و گفتند که طالبان هرنوع حقوق آنان را سلب کرده است.
