خبرگزاری راسک: شماری از زنان می‌گویند که بازگشت دوباره‌ی طالبان به‌قدرت زندگی را هر روزه برای آنان سخت و تنگ ساخته است. این زنان می‌گویند که در سه‌سال گذشته روند محدودیتها و ممنوعیت‌های طالبان بر زنان و دختران به‌‌‌‌‌حدی رسید که زنان از همه عرصه‌ها حذف شدند و فضای زندگی برای مان سخت و تاریک شده است.
این زنان می‌افزایند که ادامه‌ی محدودیتها و ممنوعیت‌های طالبان، زنان و دختران را در «وضعیت بد روانی» قرار داده است. جهان باید به این مساله توجه‌ی فوری و واکنش عملی نشان دهد.
یک زن که در کابل زندگی می‌کند، نخواست نامش برده شود، می‌گوید که سه‌سال محدودیت و ممنوعیت طالبان بر زنان و دختران افغانستان، آنان را از رهگذر روانی با چالش‌های جدی روبه‌رو ساخته است.
او می‌گوید: «وضعیت حقوق بشری زنان و دختران در کشور پس از سقوط حکومت جمهوریت و روی کار آمدن حکومت طالبان بسیار خراب است. محدودیت‌های زیادی بالای زن‌ها وضع شده که از جمله به حق تعلیم، حق تحصیل، حق کار، حق اشتراک در محافل عمومی و حتا رفتن به تفریح‌گاه‌ها اشاره کرد، این محدودیتها بسیار تاثیرهای منفی بالای وضعیت روانی زن‌ها گذاشته و باعث عدم پیشرفت جامعه و زن‌ها شده است.»
شماری نیز طالبان را عامل مشکلات مردم می‌دانند و این گروه را بدوی‌مشرب و زن‌ستیز می‌خوانند.
طالبان هرچند، پیوسته ادعا کرده‌اند که حقوق‌بشری همه شهروندان کشور، به‌شمول زنان و دختران تامین است، اما برخی از فعالان حقوق زنان تاکید می‌ورزند که قانون امر به‌معروف و نهی از منکر طالبان که حتا «صدای زنان را عورت» گفته، نشانه‌ی واضح بحران حقوق‌بشری در کشور است.
