امریکا در اگست ۲۰۲۱ از افغانستان خارج شد و این کشور را تسلیم گروه طالبان کرد؛ ، اما سه سال پس از این رویداد، با وجود عدم برسمیت شناختن حکومت طالبان از سوی جهان و خود آمریکا، واشنگتن همچنان بزرگترین کمککننده مالی به این کشور بوده است. بنا به گزارش سازمان ملل متحد، این حمایت مالی و معافیتهایی که واشنگتن برای کاهش تحریمها علیه حکومت طالبان اعطا کرده، برای جلوگیری از فروپاشی کامل اقتصادی افغانستان «حیاتی» خوانده شده است.
بازرس ویژه برای بازسازی افغانستان (SIGAR)، که از سوی کنگره ایالات متحده مسئول نظارت بر استفاده از بودجه آمریکا است، در گزارشی در ژوئیه/جولای امسال اعلام کرد که آمریکا از زمان خروج نیروهای خود، به افغانستان «۲۰ میلیارد دلار کمک اختصاص داده یا در دسترس آنها قرار داده است.» از آن جمله حدود ۳ میلیارد دلار به برنامه کمکهای بشری سازمان ملل برای افغانستان فراهم کرده که به صورت هفتهوار میلیونها دلار را به صورت نقد به افغانستان منتقل میکند و اصلیترین دلیل عدم سقوط کامل اقتصادی در افغانستان به شمار میرود.
پیشبینی میشود که آقای ترامپ به عنوان رئیس جمهور نظارت جدیتری در مورد مصرف پول آمریکا در افغانستان انجام دهد و چه بسا تصمیم بگیرد که اگر حکومت طالبان به برخی خواستههای دولت آمریکا و جامعه بینالمللی تن ندهد، فرستادن این کمکهای مالی به افغانستان را قطع کند.
اما خواستههای آقای ترامپ از طالبان تاکنون روشن نیست و برخی تحلیلگران بدین باورند که این خواستهها شبیه درخواستهای دیگر کشورهای غربی نخواهد بود که از طالبان میخواهند حقوق آموزش و کار زنان را به رسمیت بشناسند، حقوق بشر را رعایت کنند، حکومت فراگیر بسازند و حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی را تامین کنند.
ولی گزارشهای اولیه از رویکرد سیاست خارجی ترامپ به ویژه در باره حکومت طالبان میرسانند که بر اساس اظهارات انتخاباتی ترامپ و معاونش جی دی ونس سیاست ترامپ در قبال افغانستان روی موارد ذیل متمرکز خواهد بود»
۱. توقف کمکهای هفتهوار امریکا به افغانستان؛
۲. حملات هدفمند و از بین بردن ذخایر بجا مانده از سلاحهای امریکایی که اینک در اختیار طالبان قرار دارد؛
۳. آزادی گروگانهای امریکاییکه حالا نزد طالبان است. این شامل تحرکات نظامی بهشمول حملات هدفمند نظامی خواهد بود؛
۴. ادامه سیاست انزوای مطلق سیاسی طالبان در جهان.