خبرگزاری راسک: گروه طالبان که از زمان تسلط بر افغانستان با شعار تأمین امنیت حکومت خود را مشروع جلوه داده است، به‌طور سیستماتیک خشونت علیه هزاره‌ها را شدت بخشیده‌اند. جامعه هزاره‌ها، که از اقلیت‌های مذهبی و قومی افغانستان به شمار می‌روند، هدف اصلی سیاست‌های سرکوب‌گرانه و حملات مستقیم طالبان بوده‌اند.
این حملات شامل قتل‌های هدفمند، بازداشت‌های بدون دلیل، و حمله به اماکن مذهبی شیعه است. از زمان سقوط کابل، بسیاری از اعضای جامعه هزاره به دلیل مذهب و قومیت خود به صورت سیستماتیک تحت آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. طالبان نه‌تنها امنیت این گروه را تضمین نکرده، بلکه در موارد متعددی با سرکوب این جامعه، زمینه را برای افزایش خشونت‌ها فراهم کرده‌اند.
براساس گزارش‌های منتشرشده، بسیاری از هزاره‌ها مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند و در حالت فرار دائمی به‌سر می‌برند. این درحالی است که سازمان‌های حقوق بشری همچون دیده‌بان حقوق بشر و سازمان ملل بارها نسبت به وقوع جنایات گسترده علیه هزاره‌ها هشدار داده‌اند. به گزارش دیده‌بان حقوق بشر، رفتار طالبان علیه هزاره‌ها می‌تواند مصداق نسل‌کشی یا جنایت علیه بشریت محسوب شود.
در کنار این خشونت‌ها، طالبان با تلاش برای پاکسازی فرهنگی جامعه هزاره، اقدام به تخریب نمادهای مذهبی و فرهنگی این گروه کرده‌اند. بسیاری از مساجد، مراکز دینی و حتی قبرستان‌های هزاره‌ها هدف تخریب قرار گرفته‌اند.
کارشناسان معتقدند که عدم واکنش جدی جامعه جهانی نسبت به این اقدامات، طالبان را در اجرای سیاست‌های سرکوب‌گرانه خود جسورتر کرده است. اگرچه برخی از کشورهای منطقه به‌طور ضمنی از طالبان حمایت می‌کنند، اما جامعه بین‌المللی، به‌ویژه کشورهای غربی، باید اقدامات فوری برای توقف خشونت علیه هزاره‌ها انجام دهند.
در نهایت، جامعه جهانی باید مسئولیت خود را در قبال این وضعیت انسانی وخیم در افغانستان به‌عهده گیرد و از طریق تحریم‌های هدفمند و حمایت از سازمان‌های حقوق بشری، طالبان را تحت فشار قرار دهد تا این نسل‌کشی فرهنگی و فیزیکی متوقف شود.
