در ذیل بخشی از مقالۀ «محمد یوسف صابر ساپی» تحت عنوان افغانستان تحت حکومت دوم طالبان، گزینش شده است که نگران سقوط امارت ضد زن طالبانی است و آنها را نسبت به این رویداد در قالب مباحث علمی هشدار می‌دهد:
…تا به حال، کشت خشخاش مشکل حاد و مبرم کشور بوده است. کشت خشخاش از دو منظر قابل بررسی است:
- خشخاش به عنوان یک ماده مخدر که عامل اصلی ادامه جنگ، ناامنی و جنایت در کشور است.
- خشخاش به عنوان یک فرآورده دارویی که کشت و تجارت آن ممکن است به طور قانونی تحت نظارت دقیق دولت باشد، همانطور که در ترکیه و برخی کشورهای دیگر انجام می‌شود. این می تواند منبع درآمد بسیار مفیدی برای کشور باشد.
در دوره اول سلطه گروه طالبان، ممنوعیت کشت خشخاش بسیار موفقیت آمیز بود، اما نتایج آن برای طالبان بسیار مخرب بود، زیرا تجارت بین المللی مواد مخدر جزء لاینفک تجارت بین‌المللی کنونی است، بخش بسیار سودآوری محسوب می‌شود. توسط قدرتمندترین سندیکاهای بین‌المللی، از زمان استعمار تا کنون، به صورت انحصاری انجام می‌شود، هرکس خارج از این انحصار دست به خرید و فروش مواد مخدر بزند، برچسب قاچاقچی می زنند و هرکس مانع سودآورترین تجارت شود، آنها را نابود می کنند. قدرت مالی و نظامی بیش از حد، آن را دخیل در سیاست کرده است؛ آن بخشی از سیاست که در سایه و تاریکی پنهان است. درک این راز برای سیاستمداران غیرحرفه ای کشورمان بسیار دشوار است و فقط دانه های خشخاش برای‌شان قابل مشاهده است. در حال حاضر با فرمان رهبری کشت خشخاش را ممنوع کرده‌اند با این نیت که دنیا را شاد کنند…
علاوه بر این، کشاورزی و آبیاری ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. خوشبختانه افغانستان منابع آبی فراوانی دارد اما متأسفانه ۳۰ درصد آب موجود مصرف می شود و ۷۰ درصد آب از کشور خارج می شود که یکی از بهترین دلایل دشمنی کشورهای همسایه افغانستان یعنی ایران و پاکستان است. به قول عامیانه: پوست خود روباه دشمن اوست.
پروژه کانال قوش تپه که بزرگترین و مفیدترین پروژه زمان داود خان است تقریباً می تواند تمام بیابان های وسیع شمال کشور را آبیاری کند، تا کنون همه دولت ها از آن برای تبلیغات استفاده کرده‌اند، ولی جامۀ عمل به آن نپوشانده‌اند. کار عملی این پروژه نیز دشمنی همسایگان را بیش از پیش برمی انگیزد.
منبع: دعوت مدیا
Apr 7, 2023
