خبرگزاری راسک: نبی ساقی، نویسنده و تاریخ‌نگار افغانستانی، می‌گوید که خراسان خواهی و ایران خواهی با وجود احترام به مرزهای پذیرفته شده، یک داعیه و یک نوستالژی است.
ساقی در صفحه‌ی فیس‌بوک خود نوشته است: «خراسان یک شاخه از سه شاخه‌ی بزرگ تمدن اسلامی است. از ابومسلم خراسانی، تا اسماعیل سامانی، از ابن سینای بلخی تا مولانای رومی، از طاهر پوشنگی، تا یعقوب لیث صفار، از امام محمد غزالی تا امام اسماعیل بخاری، از محمود غزنوی تا محمد سام غوری و از شاهرخ تیموری تا احمدشاه ابدالی، به خراسان پیوند دارند.»
او هم‌چنان اضافه کرده: «تاریخ و تمدن ما در واقع تاریخ و تمدن خراسانی است. ما بدون خراسان، پای در هواییم. بریده از تاریخیم. هیچیم.»
این نویسنده‌ی افغانستانی باور دارد که خراسان خواهی ام‌روزه برای تمام خراسانیان و اقوام و طوایف به یک آگاهی تبدیل شده است.
نبی ساقی در ادامه نوشته است: « نام یک کشور و یک سرزمین به دو چیز ربط دارد: به تاریخ و تمدن یک سرزمین و به انتخاب مردم یک سرزمین. نام هیچ سرزمینی نمی‌تواند تحمیلی و اجباری باشد. مردم این سرزمین، از تمام اقوام و طوایف حق دارند که روی نامی توافق کنند. نامی را آگاهانه برگزینند و نامی را دوست داشته باشند. وقتی کسانی تمام روز، شما را بیگانه و اجنبی و کولابی و ومولتانی بخواند، شما هم واکنش نشان می‌دهید.»
او گفته که خراسان خواهی معلول افغانستان خواهی یک جانبه و محصول ستیز با دیگر اقوام است.
به گفته‌ای او، هر قدر در طبل انحصار طبلی قومی کوبیده شود، از آن طرف، مردم مجبور می‌شوند، به دنبال راه‌های بدیل برایند.
در همین‌حال، کاوه جبران، شاعر مطرح افغانستانی، نوشته که خراسان‌خواهی به‌میدان سیاست آمده و فعالیت اجتماعی تبدیل شده است.
در روزهای اخیر بحث خراسان‌خواهی در میان کاربران صفحات اجتماعی گسترش یافته است.
ملاهبت‌الله ملا ملنگ را فرمانده‌ی پولیس بدخشان تعیین کرد
۱۱۵نفر از استان‌دار طالبان در قندز محافظت می‌کنند
نبیل: طالبان خطرناک و داعش مثل بمب ساعتی است
ره‌بر یک جنبش پاکستانی: طالبان نماینده‌ی مردم افغانستان نیستند
