برخی از مؤسسات کمک‌رسان داخلی و بین‌المللی در استان بامیان، به‌جای امداد رسانی به نیازمندان، به بستر فساد، تبانی با طالبان و بهره‌کشی از زنان کارمند تبدیل شده‌اند.
منابع محلی در بامیان تأیید می‌کنند که شواهدی از حیف‌ومیل شدن کمک‌های بشری توسط این مؤسسات وجود دارد. طبق این اطلاعات، صدها کارت کمک به‌جای نیازمندان، به جنگ‌جویان طالبان داده شده است. همچنین، در روند توزیع کمک‌ها و اجرای برنامه‌های انکشافی، اقارب و وابستگان مسولان موسسات مقامات طالبانی در اولویت قرار گرفته و بسیاری از بست‌های شغلی به افراد نزدیک به آنان داده شده یافته است.
اما این تنها بخش کوچکی از فساد گسترده در این نهادها است. منبعی معتبر فاش ساخته اندکه برخی از مسئولان این مؤسسات با استخدام زنان، از یک‌سو، کشورهای تمویل‌کننده را فریب داده و از سوی دیگر، از کارمندان زن بهره‌کشی جنسی کرده‌اند. این منبع مدعی است که مواردی تجاوز به زنان کارمند نیز رخ داده و اسناد این جنایات و نام مسولان این موسسات را در زمان مناسب افشا خواهند کرد.
این وضعیت، نتیجۀ نبود نظارت کافی از سوی نهادهای مدنی و بین‌المللی بر عملکرد این مؤسسات است؛ موضوعی که می‌تواند اعتبار و مأموریت اصلی نهادهای امدادرسان را زیر سؤال ببرد. این موسسات در حالی دست به رفتارهای غیر اخلاقی و فراقانونی می‌زنند که دستگاه سیاسی و اداری کشور نیز با فساد گسترده آلوده است. اگر نظام سیاسی و اداری کشور آلوده به فساد نباشد و نهادها در برابر اعمال و رفتارشان در برابر قانون مسوول باشند، هیچ‌گاهی چنین فاجعه‌هایی رخ نخواهد داد.
افشاگری تکان‌دهنده در بامیان؛ مؤسسات خیریه یا مراکز فساد و تبانی؟
