با روی‌کارآمدن گروه طالبان فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و علمی سرکوب شدند و آسیب دیدند. یک‌نمونه‌ی سرکوب فعالیت‌های اجتماعی و علمی، حذف حضور زنان از عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و نهادهای آموزشی و علمی بود. فعالیت‌های رسانه‌ای و آزادی بیان نیز با روی‌کارآمدن گروه طالبان به شدت سرکوب شدند و آسیب دیدند. ده‌ها رسانه از فعالیت باز ماندند و ده‌ها خبرنگار و ژورنالیست زندانی و شکنجه و حتا کشته شدند.
در چنین وضعیتی، همه‌ی ما مسوولیت داریم تا از اطلاع‌رسانی دقیق و بیان آزاد به شیوه‌های متفاوت حمایت کنیم. این‌که این شیوه‌های متفاوت چگونه ممکن و میسر استند، باید بیندیشیم و دنبال راه‌کار باشیم. اگرچه گروه طالبان نمی‌گذارند که فعالیت اطلاع‌رسانی دقیق و نقادانه در اخبار و نشرات کاغذی در داخل کشور صورت گیرد، اما بنابر امکان و سهولت نشراتی در اینترنت تا حدی می‌توان کم‌بود اطلاع‌رسانی دقیق و نقادانه را با بیان آزاد جبران کرد و جامعه را در داخل کشور و مردم جهان را در برون کشور از ستم و ظلمی‌که در افغانستان صورت می‌گیرد باخبر و آگاه ساخت. بنابراین، با یکی از شیوه‌هایی‌که می‌توان از اطلاع‌رسانی در این شرایط، حمایت کرد، فعالیت اطلاع‌رسانی و رسانه‌ایِ اینترنتی و آنلاین است.
خبرگزاری راسک با این هدف آغاز به فعالیت کرده تا خلای اطلاع‌رسانی پیش‌آمده در افغانستان را با اطلاع‌رسانی دقیق و نقادانه از طریق کار رسانه‌ای در سایت اینترنتی و شبکه‌های اجتماعی نسبتاً رفع کند و نگذارد که ظلم و ستم و بی‌عدالتی پوشیده و ناگفته بماند. افشای ظلم و ستم در حقیقت، حمایت از عدالت برای تحقق آزادی است.
در این روزگار، هر کسی می‌تواند یک رسانه باشد و برای افشای ظلم و ستم اطلاع‌رسانی کند. شعار یک شهروند و یک رسانه را باید جدی بگیریم. زیرا امروز اکثر شهروندان مبایل دارند و می‌توانند از روی‌دادهای پیش‌آمده عکس و فیلم بگیرند و نشر کنند؛ اگر خودشان نمی‌توانند نشر کنند، می‌توانند خبرگزاری راسک را رسانه‌ای مورد اعتماد خود بدانند و بفرستند تا از نشانی راسک نشر شود.
دیدگاه خبرگزاری راسک در عرصه‌ی اطلاع‌رسانی دقیق و نقادانه از ستم‌گری‌های موجود این است‌که هر شهروند باید یک رسانه شود و شهروندان دست به دست هم دهند و اطلاع‌رسانی کنند تا کم‌بود و خلای اطلاع‌رسانی موجود، نسبتاً جبران شود. اطلاع‌رسانی فعال و متداوم موجب آگاهی جمعی و اعتراضات جمعی در برابر ظلم و ستم و بی‌عدالتی می‌شود.
اگر نتوانیم خلا و کم‌بود اطلاع‌رسانی موجود را جبران کنیم، گروه‌های ستم‌گر هرچه بیش‌تر به اهداف ستم‌گرانه‌ی خود نزدیک می‌شوند و دست می‌یابند. زیرا گروه‌های ستم‌گر و مخالف اطلاع‌رسانی دقیق و آزاد، می‌خواهند ستم و بی‌عدالتی را به دور از چشم رسانه‌ها و بدون پوشش خبری انجام دهند که مورد قضاوت مردم کشور و جهان قرار نگیرند تا سرانجام رفتار ستم‌گرانه‌‌‌ی‌شان در جامعه، عادی شود و مردم به بدی و ستم تن بدهند و عادت کنند.
بنابراین، فعالیت رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی به‌موقع و نقادانه در این شرایط، نیاز جدی جامعه‌ی ما است و به معنای ایستادگی و مبارزه برای عدالت و آزادی است. زیرا اطلاع‌رسانی به‌موقع و نقادانه برای افشای ظلم و ستم و بی‌عدالتی باعث می‌شود که شرارت، خشونت، تعصب و سایر بدی‌ها در جامعه به عادت تبدیل نشوند و همیشه اعتراض در برابر بدی وجود داشته باشد که مردم با دیدن بدی واکنش و اعتراض نشان دهند. بر اساس اطلاع‌رسانی نقادانه و فعالیت رسانه‌ای متدوام است‌که بدی نمی‌تواند در جامعه‌ای به عادت تبدیل شود؛ برای این‌که مردم نسبت به بدی آگاهی و اعتراض دارند.
