راسکRASC: انتصاب عبدالکبیر، یکی از معاونان نخست‌وزیر گروه طالبان به جای محمدحسن آخوند، به معنای تغییر فوری در جهت‌گیری گروه طالبان نیست. زیرا، حسن آخوند و عبدالکبیر، از نفوذ زیادی در میان این گروه برخوردار نیستند و هردو به سازش‌پذیری معروف‌اند.
منابع گروه طالبان می‌گویند که حسن آخوند شش ماه پیش از ملا هبت‌الله درخواست کرده بود که از کارش کنار برود. او شکایت داشت که بی‌صلاحیت است و قادر نیست از پس مدیریت چهره‌های قدرت‌مند کابینه، مانند سراج‌الدین حقانی، محمدیعقوب مجاهد و عبدالغنی برادر، برآید.
در آن زمان، هبت‌الله از او خواسته بود تا زمان انتقال دفتر نخست‌وزیری به قندهار در این پست بماند؛ پستی که سه چهره‌ی مهم آن گروه، ملا برادر، ملا مجاهد و حقانی، خواهان به دست آوردن آن هستند.
امیر طالبان برای تحکیم قدرت خود بر کابینه، ماه‌هاست که در پی انتقال برخی وزارت‌خانه‌ها و ادارات مهم به قندهار است، جایی که کنترل آن‌ها برای او آسان‌تر است. او تاکنون توانسته است دفتر سخن‌گویی را منتقل کند.
در هفته‌های اخیر دیدار با هیات‌های بین‌المللی در قندهار انجام شده و پیشنهاد یک جابه‌جایی «مجازی» وزارت خارجه از کابل به قندهار نیز ارایه شده است. در میان نهادهای مهم حکومتی، ملا هبت‌الله خواهان انتقال وزارت مالیه (دارایی) به قندهار است، مگر موفق نشده است. ناکامی او در این مورد، نشان می‌دهد که امیر این گروه هنوز فاصله‌ی زیادی دارد تا قدرت خود را کاملا تثبیت نماید.
تاکنون استراتژی هبت‌الله ایجاد ائتلاف با گروه‌های «طالبان ناراضی از کابینه» بوده است. او توانسته است وفاداری فرماندهان هلمندی را به دست آورد. هم‌چنین دیده می‌شود که هبت‌الله به دنبال تأمین ارتباط با فرماندهان طالبان ازبیک در شمال‌غرب و طالبان تاجیک در شمال‌شرق کشور است که همه آن‌ها از کابینه‌ی تحت سلطه‌ی کابل‌نشینان ناراضی هستند.
دودستگی در میان گروه طالبان از یک‌سال به این‌سو روبه‌افزایش بوده است، تا جایی که ملا یعقوب با آمریکایی‌ها روابط خوبی برقرار کرده است که این امر سبب ناخوشنودی ایران، روسیه و چین شده است.
