راسکRASC: گراسا مشل، همسر پیشین قهرمان مبارزه با آپارتاید نژادی، سرکوب زنان افغانستانی توسط گروه طالبان را نوعی از آپارتاید جنسیتی خواند.
این فعال برجسته‌ی حقوق زنان به روزنامه‌ی تلگراف گفت که رفتار جهان در برابر گروه طالبان نرم است و جامعه جهانی راه‌های جدیدی برای افزایش فشار بر این گروه پیدا کند.
او از جهان خواست با همان عزمی که با حکومت سفیدپوستان در آفریقای جنوبی مبارزه کرد، با گروه طالبان نیز مبارزه کند.
آفریقای جنوبی برای ۴۰ سال تحت حاکمیت نژادپرستانه اقلیت سفیدپوست قرار داشت.
سیاه‌‌پوستان که اکثریت این کشور را تشکیل می‌دادند، از بسیاری حقوق سیاسی و اجتماعی خود محروم بودند.
آنها باید در محلات و منازل جداگانه زندگی می‌کردند و حق ازدواج با سفیدپوستان و زندگی در محلات آنان را نداشتند.
بسیاری از فعالان حقوق زن افغانستانی با توجه به حذف زنان از عرصه‌های اجتماعی می‌گویند که گروه طالبان آپارتاید جنسیتی را در افغانستان حاکم کرده است.
خانم مشل راجع به محدودیت‌های وضع‌شده بر زنان افغانستانی گفت: «این آپارتاید جنسیتی است. من با این تعریف موافقم. اما فراتر از تعریف، می‌خواهم بگویم همان قدرت و اصراری را که [جهان] در مبارزه با آپارتاید[آفریقای جنوبی] داشت، باید در مورد افغانستان نیز داشته باشد.»
هدر بار، از دیده‌بان حقوق بشر، توصیف رژیم گروه طالبان به عنوان یک نظام آپارتاید جنسیتی توسط گراسا مشل را یک «حرف بزرگ» خواند.
او گفت که فعالان افغانستانی از دیرباز بر آپارتاید خواندن رژیم گروه طالبان تاکید دارند و حالا «بزرگ‌ترین کنش‌گر حقوق زنان و همسر سابق نلسون ماندلا به مبارزه آنان پیوسته است.
مشل گفت:«جامعه جهانی نمی‌تواند تصمیم‌گیری در مورد ۵۰ درصد جمعیت [افغانستان] را فقط به گروه طالبان واگذار کند.
ما باید راه خلاقانه‌ای برای درگیرشدن با آنها پیدا کنیم و گروه طالبان را با این نظر به چالش بکشیم که از نظر انسانی، قایل شدن تبعیض با کسانی صرفاً به دلیل زن بود قابل قبول نیست.»
او واکنش جامعه جهانی به عمل‌کرد گروه طالبان را خیلی نرم خواند و گفت که بر گروه طالبان باید فشار بیش‌تر آورده شود تا آنها «بفهمند که خانواده انسانی به آنها اجازه نمی‌دهد به رفتارشان ادامه دهند.»
