راسکRASC: قاعدگی زنان در برخی از جامعه‌های عقب‌افتاده از نظر فرهنگی تابو است و در باره‌ی قاعدگی سخن گفته نمی‌شود و قاعدگی در بسا مورد نحس و زشت تصور می‌شود، اما در فرهنگ مدرن از قاعدگی باید سخن گفته شود و در باره‌ی آن آگاهی داده شود تا دختران و زنان بتوانند با قاعدگی به درستی برخورد کنند، زیرا عدم آگاهی از قاعدگی می‌توانند به سلامت دختران و زنان آسیب برساند.
آگاهی در باره‌ی قاعدگی از نظر فرهنگی موجب می‌شود که قاعدگی در زنان یک امر فزیولوژیک دانسته شود و دوران قاعدگی زنان زشت و نحس دانسته نشود و در باره‌ی قاعدگی ابراز نظرهای نادرست و قضاوت‌های نادرست صورت نگیرد.
روز جهانی قاعدگی برای نخستین‌بار در سال ۲۰۱۴ توسط موسسه‌ی واش یونایتد که یک موسسه‌ی آلمانی است، نام‌گذاری شد و از آن به بعد ۷ خرداد/جوزا ۲۸ می به عنوان روز جهانی قاعدگی شناخته می‌شود.
قاعدگی یک دوره‌ی ۴ تا ۶ روزه در زنان است‌که انفعالات فزیولوژیکی در بدن زنان رخ می‌دهد و این انفعالات فزیولوژیکی موجب درد و خستگی در بدن و اختلالات روحی و روانی در زنان می‌شود که می‌تواند به بی‌انگیزگی، حواس‌پرتی و بی‌خوابی منجر شود. بنابراین زنان در دوران قاعدگی وضعیتی روانی خاص دارند، بایستی اعضای خانواده و اطرافیانش وضعیت خانم را در دوران قاعدگی درک کنند.
در افغانستان متاسفانه آگاهی در باره‌ی رفتارهای زنانه و ویژگی‌های زنان داده نمی‌شود و در نصاب آموزش نیز در باره‌ی قاعدگی و سایر موارد فزیولوژیکی بدن زنان و مردان که نیاز به آموزش دارد معلوماتی ارایه نشده است. بنابراین آگاهی افراد در افغانستان در باره‌ی قاعدگی و ویژگی‌های فزیولوژیکی زنان و مردان بسیار کم است و این عدم آگاهی موجب شده است‌که قاعدگی زنان و سخن گفتن و تولید آگاهی در باره‌ی آن تابو و زشت تصور شود.
باید تاکید کرد بایستی در باره‌ی قاعدگی آگاهی صورت بگیرد و امکانات بهداشتی و صحی در دوران قاعدگی در دست‌رس باشند تا با آگاهی و با امکانات بهداشتی، زنان بتوانند دوران قاعدگی را به‌راحتی سپری کنند و سلامت شان دچار خطر نشود. سلامت زنان محور سلامت خانواده و جامعه است.
